Er bestaat een foto van mij als kind, op de rand van een zandbak. In het borstzakje van mijn hemd zie je een notitieboekje van de verffabrikant Pieter Schoen. Ik hield van dat notitieboekje.
Ik heb het niet meer. Maar nu heb ik nieuwe. Naast mijn bed liggen een paar stapels notitieboekjes. En in een la van mijn bureau liggen er nog een stel. Het zijn er in totaal tientallen. Ze hebben de grootte van een vijfde of een kwart a4-tje. Ze zijn kleurig en vrolijk of zwart en saai. Ze staan volgekrast en volgetekend en volgeschreven met van alles. Prachtige zinnen, onzinnige zinnen, ezels, krokodillen, goede en minder goede gedachten en gedichten, beginnen en einden van boeken en verhalen, hele boeken, liedteksten, telefoonnotities, schrijversdingen.
Mijn notitieboeken zijn een verzamelplaats voor ideeën, voor de keren dat ik geen inspiratie heb een vindplaats van ideeën, soms een ideeënkerkhof, en nu een bron van stukjes voor dit blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten