Eindelijk had die leuke buurvrouw hem voor het eten uitgenodigd.
Ze spraken over alles, over hoe ze het leven zagen, over hoe belangrijk geur was (gelukkig roken ze beiden lekker), over het heerlijke, kruidige eten.
Zijn buik raakte een beetje van slag.
"Vind je het spannend?" vroeg ze.
"Ja," zei hij, op weg naar het toilet.
Hij ontlastte zich langer dan anders, had veel meer papier nodig, en kreeg de troep niet weggespoeld. Alles stroomde over, en hij eindigde met zijn knieën en ellebogen in vuil, stinkend drabbig water.
Ja, geur was belangrijk. En dit zou nooit meer goed komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten