Alledaagse dingen: de wenkbrauw

De man kijkt in de spiegel en ziet wenkbrauwen. Donkere, harige wenkbrauwen. Tussen de haren door een enkele huidschilfer. Meer dan een enkele. Wenkbrauwroos zou dat bestaan?

Een paar van de haren zijn dikker en stijver dan de anderen, ze staan recht omhoog of recht naar voren.

De man denkt aan zijn vader. Die had ook borstelwenkbrauwen, en vertelde tot in den treure over zijn conflicten met knipgrage kappers.

Och ja, zijn witgrijze vader. 

De man zelf heeft nog donker haar. Behalve dan dat ene uitstekende haartje. Dat is ook wit.

Hij pakt een pincet en trekt het er uit.

Zo. 

Klaar.

Weg met die herinneringen.