Ik ga de duinen in. Bij de ingang van een natuurgebied staan allerlei bordjes. “Blijf op de wandelpaden.” “Blijf minstens 25 meter van de runderen vandaan.” Respecteer de natuur.” “Doe dit en dit wel en doe dat en dat niet.” Ach ja, dat moet allemaal wel lukken, lijkt me.
Maar na een paar uur wandelen staan er vlak naast het pad 8 koeien, van het soort dat je je bij Don Quichotte voorstelt, met hoorns als lansen.
Wat nu? Terug? Van het wandelpad afgaan? Minder dan 25 meter afstand houden?
Ik sta stokstijf stil en wacht en denk aan een stripje van Charles Schultz. Snoopy staat voor een rood voetgangersstoplicht te wachten. Het stoplicht springt op groen. Snoopy blijft zitten. Linus komt voorbij, en zegt in het voorbijgaan: ‘je moet wel je benen bewegen, hoor.’ En dan zie je Snoopy ‘oeps, gênant,’ denken.
Maar wat zal ik doen? Terug wil ik echt niet, dat is me te ver, ik ben moe. De regels wil ik ook niet overtreden. Zal ik wachten tot die koeien weggaan en dan pas doorlopen? Dat kan nog wel even duren, dan sta ik hier morgen nog.
Respecteer ik de natuur? En hoe dan? Respecteer ik de dieren en loop ik over de plantjes om 25 meter afstand te houden? Respecteer ik de plantjes, en loop ik langs de koeien, waarmee ik hun rust verstoor en de plantjes intact laat? Respecteer ik mezelf en mijn eigen natuur en loop ik niet terug? Respecteer ik mijn eigen natuurlijke zorg en ontloop ik die scherpe runderhoorns?
Ik besluit de natuur te respecteren. Dat lijkt me het beste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten